ในวันที่ฝนตกมาจากฟ้าลงสู่ดิน
ในวันที่ฝนนั้นโรยรินบังเกิดความเหงาในหัวใจ
ท่ามกลางหมู่ฝนที่รินมา ตอกย้ำให้ใจผู้ข้านี่อ่อนไหว
ในวันที่ฝนตกซ้ำกระหน่ำลงมา
โอ้มันช่างเหงาจับใจ อารมณ์อ่อนไหวในอุรา
คิดถึงคนฮักที่เคยมี แต่วันนี้เจ้าคงบ่คืนกลับมา
หยุดก่อนฝน หยุดตกไหลรินลงมา
หยุดก่อนท่านเทวดา โปรดไล่เมฆฟ้าให้ไปไกลๆ
หยุดก่อนฝน หยุดตกลงมาทำให้ใจ
อยากหยุดมันเอาไว้ หยุดใจไว้เท่านี้
หยุดได้บ่ฝนเอย หยุดได้บ่ฝนพรำ
หยุดใจเอาไว้วันนี้บ่อยากจำ
หยุดซ้ำความทรมานในดวงใจ
หยุดฝนที่กำลังตกหล่นลงมา
หยุดฟ้าที่มืดมนให้สดใส
หยุดลืมคนหลายใจ
ที่เดินจากไปโดยบ่ได้ร่ำลา
วอนฟ้าที่ฮ้องมาให้หยุดซา
แต่เป็นหยังหัวใจมันยังบ่หยุดเหงา
ยามที่ฝนนั้นร้างลา
หยุดก่อนฝน หยุดตกไหลรินลงมา
หยุดก่อนท่านเทวดา โปรดไล่เมฆฟ้าให้ไปไกลๆ
หยุดก่อนฝน หยุดตกลงมาทำให้ใจ
อยากหยุดมันเอาไว้ หยุดก่อนได้บ่ฝน
หยุดได้บ่ฝนเอย หยุดได้บ่ฝนพรำ
หยุดใจเอาไว้วันนี้บ่อยากจำ
หยุดซ้ำความทรมานในดวงใจ
หยุดฝนที่กำลังตกหล่นลงมา
หยุดฟ้าที่มืดมนให้สดใส
หยุดลืมคนหลายใจ
ที่เดินจากไปโดยบ่ได้ร่ำลา
หยุดก่อนได้บ่ฝน หยุดตกลงมา
อยากหยุดทุกช่วงเวลา
ที่มันได้ย้อนมาบาดใจ
ก่อนวอนฟ้าให้หยุดเซา
แต่ว่าในหัวใจก็ยังคงเหงาเมื่อฝนไป